Het Nero D'Abruzzo Varken

Zwarte varkens zijn een oud en goed gedocumenteerd voorval in Italië dat al minstens 2000 jaar oud voorkomt. Gedacht door de Romeinen teruggebracht te zijn naar Italië vanuit hun veroveringen in Aziëatische landen, werd het zwarte varken een vertrouwd gezicht in de eikenbossen van Italie. En een houvast van de gemiddelde familie die ze fokten voor het gezin.
 
Het is daarom niet verwonderlijk dat het zwarte varken niet alleen bekend staat om zijn rol in de folklore, maar ook de voorvader is van alle Italiaanse varkensrassen, zwart, gevlekt of gestreept.
 
In de loop der jaren zijn verschillende en afzonderlijke bloedlijnen vastgesteld met verschillende fysieke eigenschappen, maar zelfs van de weinige zuivere zwarte varkensrassen die zijn achtergebleven, is vastgesteld dat ze divers en uniek DNA hebben, waarbij het Nero D'Abruzzo varken door middle van DNA-testen is erkend als een uniek en autochtoon ras, gescheiden van de rassen van Calabrië en Sardinië.
 
Helaas, zoals bij zoveel van onze traditionele gerechten en tradities binnen Europa, was het Nero D'Abruzzo varken bijna verloren voor ons allemaal vanwege ontwikkelingen en veranderingen in de voedselconsumptie in de jaren 60 en 70.
 
Gedurende deze tijd werden industriële foktechnieken de norm voor de landbouw en propaganda van de overheid hersenspoelde het publiek met het de propaganda dat vet de reden was voor alle gezondheidsproblemen, met als resultaat dat mensen overgingen op de smaakloze, hybride 'witte' varkens die tegenwoordig worden gebruikt door de industriele landbouw.
​
Door de groeiende commercialisering van onze maatschappij, en onze eindeloze zoektocht naar sneller –goedkoper –, zorgde voor de achteruitgang in dit klassieke en rustieke ras en het onderweg uit het oog verliezen van kwaliteit en smaak.
 
Een commercieel doel dat, hoewel grotendeels gerealiseerd, ook de oorzaak was van producten met minder smaak, hoger cholesterol, een hogere CO2voetafdruk en standaardbehandeling voor de varkens die in deze intensieve industrie worden gefokt op manieren die elk ethisch mens maar moeilijk zou kunnen accepteren.
 
Dankzij de inspanningen sommigen die de traditionele, ethische en ecologisch gefocuste manier van leven voortzetten en die deze geweldige Nero D'Abruzzo varkens bleven fokken, is het ras echter gelukkig aan de verwachting ontsnapt dat het zou uitsterven.